چت روم

بلوچ قومی از اقوام مختلف دنیاست . مانند عرب ، افغان ، ترک ،و...... - وطن اصلی بلوچ ، ((بلوچستان)) است که قدیما در کتاب‌های تاریخ به نام مکران یاد می شده است . در کتب قدیمی تاریخ ، نام بلوچستان و جود ندارد . استعمال این نام در کتاب‌های جدید تاریخ آغاز شده است ، مانند افغانستان و ترکستان که جدیدا بر منظر عام ظاهر شده اند . ((بلوچستان )) از دو کلمه ترکیب یافته است : ((بلوچ )) و ((ستان)). ((بلوچ)) اسم قوم و ((ستان )) به معنی جا و مکان است . مانند : گلستان ، بوستان ، کردستان ، ترکستان و ... . پس وقتی می گوییم: ((بلوچستان)) یعنی زادگاه و وطن ((بلوچ ها)) . مانند افغانستان و ترکستان که به معنی وطن مرکزی و اصلی افغان‌ها و ترک‌ها می باشند . پس همان طور که در باره این دو قوم سئوال دامن گیر نمی شود که از کجا به ((افغانستان )) و ((ترکستان )) آمده اند ، در باره ی ((بلوچ))‌ها هم این سئوال بی مورد خواهد بود . در ((معجم البلدان)) حدود اربعه ی ((مکران)) که در اصطلاح تاریخ جدید ((بلوچستان ))نامیده می‌شود چنین نوشته شده است . ((هذه الولایة بین کرمان من غربیها ، و سجستان شمالیها و البحر جنوبیا و الهند فی شرقیها )) «این ولایت در میان کرمان از جانب غرب و سیستان از جانب شمال و دریا از سمت جنوب و هندوستان از طرف شرق قرار دارد » پس از نفوذ انگلیسی‌ها ، مورخی دیگر برای تکمیل ((معجم البلدان))دو جلد دیگر (جلد9 و جلد10 ) را به آن اضافه کرد . او در صفحه 145 از جلد دهم حدود ((بلوچستان)) را بدین قرار ثبت کرده است : «بلوچستان سرزمینی از بلاد آسیا است در شمال آن افغانستان ، در شرق سند ، در جنوب اقیانوس هند ، و در غرب بلاد فارس قرار دارند» در پرتو این شواهد برای ما روشن می‌شود که حدود چهار گانه ی (( بلوچستان)) کنونی نیز تقریبا همان است که ((مکران)) قدیم دارا بوده . نیز واضح گشت که ((مکران)) و ((بلوچستان)) دو نام برای یک سرزمین می باشند . در زبان بلوچی ((مک)) به خرما می گویند . مثل اینکه ((مکران مترادف با نخلستان است)) . دیگری قایل است که این نامگذاری از جانب ایرانیان صورت گرفته است و در اصل ((ماهی خواران)) بوده که به مرور زمان به ((مکران)) تبدیل شده است . حال آن که در واقع ((مکران)) نام یک شخصیت بزرگ است که کوچکترین ارتباطی با ماهی خواران یا مک ران ندارد. صاحب((معجم البلدان )) می نویسد: «مورخان نوشته اند که ((مکران)) را بدین وجه مکران می گویند که در آن مُکران بن فارک بن سام بن نوح(ع) ، برادر ((کرمان)، رحل اقامت افکند و آن جا را وطن خویش قرار داد . و این واقعه زمانی رخ داد که زبان‌های مختلف در ((بابل )) از یکدیگر جدا و مستقل شدند» همان طور که به صراحت مشخص است بر طبق این مدرک تاریخی ، یکی از نوه‌های ((سام بن نوح(ع) )) به نام ((مُکران)) در این سرزمین مقیم شد و آن جا را وطن خویش ساخت که بعدها این خطه به نام خود وی مشهور به ((مکران)) شد . همان طور که برادر گرامی وی((کرمان)) سرزمین کنونی کرمان را برای اقامت برگزید و وطن او به نام خودش مشهور گشت . این هم واضح شد که مکران با خود زبانی مستقل آورده بود که در مکران رواج یافت ، ظاهر است که آن ، زبانی دیگر جز((بلوچی)) نمی تواند باشد . زیرا اگر او زبانی دیگر با خود می آورد ، همان زبان در مکران مروج می شد . اما می بینیم که در این سرزمین فقط زبان بلوچی رواج دارد و ساکنان آن بلوچ هستند . از این آدرس تاریخی ضمنا می توان به خوبی به قدمت ((مکران )) و زبان((بلوچی)) هم پی برد. در کتاب ((جغرافیای خلافت مشرقی))(صفحه 494) تحت عنوان (( استان مکران)) نوشته شده است : «ازعمده‌ترین محصولات کشاورزی ((مکران)) شکر بود و یک نوع شکر سفید که عرب‌ها به آن ((فانیذ)) می گفتند، در همین جا تهیه و به مقیاس زیاد به ممالک همجوار صادر می شد. مهم‌ترین مرکز تجاری ((مکران)) بندر((تیس)) در ساحل خلیج فارس و پایتخت آن ((فنزبور)) و یا ((پنجگور)) بود . بنابه گفته ((مقدسی)) در قرن چهارم هجری در [بنجبور]{پنجگور} یک قلعه قدیمی وجود داشت که دور تا دور آن خندق حفر کرده بودند . در چهار طرف شهر نخلستان بود و شهر دارای دو دوازه بود. یکی دروازه ی ((تیس)) که به جانب جنوب غربی باز می‌باشد و از آن جاده ای به سوی بندر خلیج فارس، یعنی تیس کشیده شده بود . دیگری دروازه ی ((طوران)) که به سمت شمال شرقی گشوده می شد و از آن جاده ای به بلاد طوران منتهی می گشت و مرکز توران ((قزدار)){خضدار} بود . آب شهر به وسیله کانالی تامین می شد